Nail clipping

"There is nothing more nerve racking than cutting your babies nails," I read in one of the baby books.
Really? Getting up four times at night to feed, that was nerve racking. Bathing him and thinking he is going to drawn any second now, that was nerve racking. But clipping nails? What's the big deal? I had done this - with clippers - six weeks in a row without sweating. Even my mother was impressed.

Until last week. I must have hit something else than the nail and his finger started to bleed. Don't worry, it happens - again, according to the book - but it was enough to bring my confidence level way down and for the nail clippers to get banished.
Sekhar, his dad, and I tried the nail files but our manicure skills are not all that so we ended up making matter worse by giving him sharper tools to scratch himself. Next we went for what Sekhar's mammy told us to do: "bite them off." My hubby was actually pretty good at this and Neel didn't seem to mind one bit (or bite) but it is not for me.

But when I got him out of bed yesterday, he had scratched his face so badly that action had to be taken. My plan of attack was to wait until after a very satisfying meal, when he falls into what looks a drunken sleep so he is not fidgety at all. I had to make sure I could see what I was doing though. A flashlight would be nice, pitty I don't have three hands... wait a minute ... what about the flashlight headlamp...

Five minutes later the job was done. That flashlight had served me well while filming - I am a freelance producer, a career that seems light years ago now - and it did the trick again. The baby book people probably won't advertise my method but Neel is scratch free, for now.

****

"Er is niks meer zenuwslopend dan het knippen van je baby's nagels" las ik in een babyadviesboek. Wel nu, ik vond hem in bad doen en constant denken dat ik hem ga verdrinken zenuwslopend. Of vier keer per nacht moeten opstaan om te voeden, dat was zenuwslopend. Maar nagelsknippen daar vond ik echt niks aan. Zelfs mijn moeder was onder de indruk toen ze me met de nagelknipper aan de slag zag.

Tot verleden week. Toen moet ik ineens wat anders dan de nagel geraakt hebben want zijn vingertje begon te bloeden. Geen paniek, dat gebeurd - alweer volgens het boek - maar ik was plotsklaps alle vertrouwen verloren en borg de nagelknipper weg. Dan maar veilen. Daar bleken Sekhar, mijn man, en ik niet goed in te zijn want nu werden zijn nagels nog scherper. Sekhar's moeder had ook raad: "je moet ze afbijten". Mijn man is hier wel goed in en Neel vondt het ook niet erg dat er aan hem gepeuzeld werd maar het was niet mijn ding.

Gisterenmorgend moest er echter dringend actie ondernomen worden want hij had zichzelf helemaal volgekrast. Deel een van mijn actieplan was wachten tot na een lange voeding. Hij valt dan meestal dadelijk , in wat wel lijkt een dronken staat, als een blok in slaap op bed en het maakt hem dan niet uit dat ik aan zijn nagels zit te prutsen. Nu enkel nog wat scherper zicht krijgen op de nagels. Spijtig dat ik geen drie handen heb want dan kon ik een zaklamp gebruiken.. wacht eens even... waar is mijn hoofdlamp, dan heb ik de handen vrij.

Vijf minuten later was de klus geklaard. De lamp had me al dikwijls uit de nood geholpen tijdens het filmen - ik ben freelance producer, een cariere die nu wel in een ver verleden lijkt te liggen - en ook nu bleek het nuttig. De baby boek mensen zullen mijn methode wel niet publiseren maar Neel is terug krasvrij, voorlopig toch.